Na początek przyjrzyjmy się szacowanemu poparciu tych partii, które mają szanse na wyborczy sukces. Dziś na dwucyfrowy rezultat mogą liczyć w zasadzie cztery siły polityczne, co potwierdzają nie tylko krótkoterminowe, ale też długoterminowe prognozy. Na czele wyścigu stoi CDU/CSU, partia byłej kanclerz Angeli Merkel, ze stabilnym 30-proc. poparciem. Miejsce drugie zajmuje prawicowe AfD z wynikiem oscylującym wokół 20 proc., zaś podium uzupełnia stronnictwo obecnego kanclerza Olafa Scholza – SPD, które może liczyć na 15 proc. głosów. „Oczko” niżej, ze zbliżonymi prognozami, znajduje się wreszcie jeden z rządowych koalicjantów, czyli Zieloni.
Taki rozkład głosów w centrum naszego zainteresowania stawia CDU/CSU – ugrupowanie, które od jakiegoś czasu zapowiada odwrót od niektórych elementów polityki „Zielonego Ładu” realizowanej przez Unię Europejską, w tym tego najważniejszego z punktu widzenia motoryzacji – zakazu sprzedaży samochodów spalinowych w 2035 r. Sondażowi liderzy wzywają także do zawieszenia kar, które producenci mieliby płacić za niedostosowanie się do nowych limitów emisji w 2025 r.
Okazałe zwycięstwo chrześcijańskich demokratów mogłoby więc okazać się paliwem dla rosnącej grupy państw niezadowolonych z obecnej polityki klimatycznej UE, na czele z Włochami. Przy CDU/CSU należy postawić jednak dwa znaki zapytania – pierwszy wynikający z faktu, że rozwiązania proekologiczne w Brukseli firmuje swoim nazwiskiem Ursula von der Leyen, wywodząca się przecież właśnie z CDU. Już w trakcie wyborów do Europarlamentu eksperci zwracali uwagę na ten dualizm, wskazując, że partia będzie unikała otwartej konfrontacji z przewodniczącą Komisji Europejskiej.
Drugi kłopot lidera popularności wynika z faktu, że obecny rezultat nie daje partii możliwości samodzielnego rządzenia, co wymusza na CDU/CSU konieczność szukania koalicjantów. Tych nie jest zbyt wielu, bo ugrupowanie wyklucza alians z Alternatywą dla Niemiec (która chce pełnego odrzucenia regulacji przewidzianych dla przemysłu automotive). Jednocześnie bardzo słabe prognozy liberalnej FDP, która może nie przekroczyć progu wyborczego (a która zapewne poparłaby rozwiązania proponowane przez CDU/CSU) sprawiają, że szykowany na kanclerza Friedrich Merz najpewniej będzie musiał szukać porozumienia czy to z Zielonymi, czy to z SPD w ramach tzw. Wielkiej Koalicji.
Oba warianty będą wiązały się z długimi i zapewne trudnymi negocjacjami – Die Grünen deklarują poparcie dla idei rugowania pojazdów spalinowych i trudno przypuszczać, by zgodzili się na daleko idące ustępstwa. SPD jest w tym temacie nieco bardziej elastyczne – całkiem niedawno rząd ogłosił sprzeciw wobec idei płacenia kar przez producentów za niedostosowanie się do wymogów emisji, sugerując, że zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przysłużą się rozwojowi elektromobilności. Wielu Niemców nie jest jednak zwolennikami Wielkiej Koalicji – wspólne rządy dwóch największych partii w kraju w przeszłości często prowadziły prędzej czy później do silnych wewnętrznych tarć.
Scenariusze znajdujące się na stole, choć raczej pozytywne dla zwolenników spalinowej motoryzacji, będą więc w znacznym stopniu uzależnione od wyborczego wyniku CDU/CSU oraz rzeczywistej chęci ugrupowania, by coś w tej materii zmienić. A jak to bywa z obietnicami, wszyscy wiemy.
Fot. pravy breh, Steffen Prossdorf, CC BY-SA 4.0
redakcja@miesiecznikdealer.pl
