W ostatnich tygodniach z pewnością stosunkowo często dochodziło do sytuacji, w której do dealera trafiały faktury korygujące wystawione już w 2017 r., które dotyczyły faktur pierwotnie otrzymanych w 2016 r., uwzględnionych już w ubiegłym roku jako koszty. Pewne wątpliwości może budzić moment podatkowego ujęcia otrzymywanych faktur korygujących. Działanie dealerskich działów księgowości powinno być uzależnione od powodów wystawienia faktury korygującej.
Jeśli otrzymana w 2017 r. faktura korygująca wynika z udzielania upustu / rabatu, to dla celów podatkowych należy ją uwzględnić w 2017 r. – Księgowo faktury zostaną uwzględnione jeszcze w 2016 r., bo taka możliwość istnieje aż do momentu sporządzenia sprawozdania finansowego. Jeżeli chodzi zaś o cele podatkowe, to takie korekty – mimo iż dotyczą faktur pierwotnie wystawionych w 2016 r. – powinny być uwzględniane na bieżąco. Podkreślę jednak, że ta zasada dotyczy wyłącznie faktur korygujących dokumentujących upusty i rabaty – mówi Marta Szafarowska, wykładowca Dealerskiej Akademii Podatkowej.
Jeśli przyczyną wystawienia faktury korygującej była ewidentna pomyłka lub błąd rachunkowy ze strony dostawcy, to – niezależnie czy faktura korygująca powoduje obniżenie podstawy opodatkowania czy jej podwyższenie – przepisy nie pozostawiają wątpliwości i takie korekty powinny zostać uwzględnione w sposób wsteczny.
Dedykowane szkolenie dla dealerskich księgowych
“Uszczelnianie systemu podatkowego. Zagrożenia dla dealerskiej księgowości”
5 terminów, 5 lokalizacji na terenie kraju
[Przejdź na stronę szkolenia]
Są jednak sytuacje, w których nieco trudniej rozstrzygnąć, jak prawidłowo ująć daną fakturę korygującą dla celów podatkowych. Zdarza się, że dealer otrzymuje pierwotną fakturę od dystrybutora samochodów, na której wskazana cena pojazdu jest zawyżona i już w momencie wystawienia tej pierwotnej faktury wiadomo, o ile cena finalna ulegnie zmniejszeniu. Taka sytuacja może wystąpić w przypadku różnych okoliczności. Jedną z nich jest powiązanie systemu fakturowego importera z obowiązującym w danym momencie cennikiem. W sytuacji gdy dealer zamawia samochód jeszcze przed zmianą cennika, a fakturę dostaje już z wartością obowiązującą w nowym cenniku, najczęściej importer stosuje tzw. ochronę cenową, która umożliwia sprzedaż samochodu dealerowi po starej (zazwyczaj niższej) cenie. – W takim przypadku wyższą cenę widoczną na pierwotnej fakturze – wynikającą z nowego cennika – należałoby uznać za omyłkę. Jest to podstawą do tego, by taką fakturę korygującą – otrzymaną np. w styczniu 2017 r., ale dotyczącą kosztów uwzględnionych w 2016 r. – zaalokować w sposób wsteczny do 2016 r. – mówi Marta Szafarowska.
Według niej inaczej należałoby zachować się w przypadku, gdy dealer zamawia samochód w określonej cenie i jest co prawda przekonany, że finalny koszt zakupu auta będzie niższy – z uwagi na uzyskane rabaty – ale uprawnienie do upustu weryfikowane jest znacznie później niż w momencie zamawiania samochodu, np. po zakończeniu kwartału lub roku. – Faktury korygujące otrzymane z tego tytułu od dystrybutora dla celów podatkowych powinny być uwzględniane na bieżąco. Dzieje się tak zarówno w przypadku podatku dochodowego, jak i podatku VAT. W takim przypadku wiążący jest moment otrzymania faktury korygującej przez dealera – wyjaśnia Szafarowska.
Jej zdaniem we wszystkich przypadkach, gdy cena zafakturowanego samochodu zmieni się w zależności od wystąpienia określonych warunków, które materializują się później niż w momencie wystawienia pierwotnej faktury za samochód, mamy do czynienia z rabatem. Do czasu wygenerowania faktury korygującej można zakładać, że cena samochodu była prawidłowa. W momencie wystawienia pierwotnej faktury nie nastąpiła więc omyłka lub błąd, który byłby podstawą do tego, by fakturę korygującą alokować w sposób wsteczny. Jeśli zaś niezależnie od tego, co wydarzy się po wystawieniu pierwotnej faktury, oczywiste jest, że cena pojazdu powinna być inna – i znana jest konkretna wartość – fakturę korygującą należałoby potraktować w sposób wsteczny.
