Księgowość

Nieodliczony VAT stanowi koszt uzyskania przychodu

Interpretację w ważnej dla dealerów sprawie wydał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu. Dotyczyła ona sytuacji, w której dealer nabywa samochody jako towar handlowy i odlicza od nich 100 proc. podatku VAT. Po pewnym czasie firma przekwalifikowuje część aut na pojazdy demonstracyjne. Nie zamierza jednak wobec nich prowadzić ewidencji przebiegu. W związku z tym dokonuje korekty odliczonego podatku VAT in minus, a kwota nieodliczona ujmowana jest jako koszt uzyskania przychodu. Przed upływem 12 miesięcy od nabycia samochody są sprzedawane jako towar handlowy. W miesiącu ich sprzedaży dealer ponownie dokonuje korekty odliczonego podatku VAT – zwiększa kwotę podlegającą odliczeniu i zmniejsza koszty uzyskania przychodu o kwotę odliczonego VAT.

Dealer wnioskował o interpretację indywidualną, chcąc uzyskać potwierdzenie, że kwota podatku naliczonego VAT, wykazanego na fakturze nabycia samochodu i nieodliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 w zw. z art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na zmianę przeznaczenia z towaru handlowego na auto demonstracyjne, faktycznie stanowi koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca powoływał się przy tym na przepis art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dealer prowadzi działalność w oparciu o spółkę jawną), który przewiduje, że kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której podatnikowi – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – odliczenie nie przysługuje.

Organ skarbowy uznał stanowisko dealera za prawidłowe.Kwota naliczonego podatku od towarów i usług, wykazanego na fakturze nabycia samochodu, nieodliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 w zw. z art. 90b ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na zmianę przeznaczenia z towaru handlowego na auto demonstracyjne, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów” – możemy przeczytać w interpretacji ILPB1/4511-1-1598/15-4/KS.

Komentarz eksperta:

Marta Szafarowska, partner w firmie doradczej MDDP

Marta Szafarowska
Marta Szafarowska

To interpretacja bardzo pozytywna. I choć podejście, według którego nieodliczony VAT może być zaliczany do kosztów uzyskania przychodu, jest słuszne, to do tej pory pojawiały się głosy mówiące, że jest wprost przeciwnie. Wątpliwości wynikały z błędnego domniemania, że skoro dealer nie odlicza od pewnych pojazdów 100 proc. podatku VAT, to automatycznie przyznaje się, że przynajmniej w pewnej mierze są one wykorzystywane do celów prywatnych pracowników. Tymczasem nieodliczony VAT może stanowić koszt uzyskania przychodu z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze samochody demonstracyjne nadal przeznaczone są do sprzedaży. Dealer, którego przypadek omawiamy, zadecydował co prawda, by nie prowadzić wobec nich ewidencji przebiegu, ale to wcale nie oznacza, że pojazdy te były użytkowane przez pracowników do celów prywatnych. Można się domyślać, że dealer świadomie zrezygnował z prowadzenia ewidencji ze względu na przykład na uciążliwość obowiązków z tym związanych. Po drugie, jeśli weźmiemy pod uwagę, że pracownicy mają obecnie przypisywany przychód podatkowy z tytułu użytku prywatnego samochodu (w kwocie 250 lub 400 zł miesięcznie), to nawet ewentualny użytek prywatny stanowi pozapłacowy element wynagrodzenia pracownika. W efekcie, jeśli faktycznie z tytułu prywatnego użytku samochodów firmowych pracownik ma przypisywany przychód, to nie można powiedzieć, by kosztów uzyskania przychodu nie stanowiły na przykład wydatki związane z nabyciem tego samochodu.

Skontaktuj się z autorem
Redakcja
REKLAMA
Miesięcznik Dealer
Jedyne na rynku pismo poświęcone w 100 proc. tematyce zarządzania autoryzowaną stacją dealerską. Od ponad 12 lat inspirujemy właścicieli, menedżerów i szefów poszczególnych działów dealerstw samochodów.